Zespół Pałacowo-Parkowy

Szczegóły

Opublikowano: wtorek, 03, kwiecień 2012 11:43

INFORMACJA TURYSTYCZNA "BASZTA" W ŻMIGRODZIE

Informacja Turystyczna w Żmigrodzie mieści się w zabytkowej baszcie. Każdy może uzyskać wszelkie niezbędne informacje o regionie Doliny Baryczy. Pracownicy punktu pomogą w zapoznaniu się z atrakcjami turystycznymi bądź przy planowaniu ich zwiedzania. Pomocne są tu również materiały promocyjne oraz foldery i mapy, będące ważnym elementem wyposażenia naszego punktu Informacji Turystycznej „Baszta”. Biuro oferuje możliwość wynajmu sprzętu turystycznego, a mianowicie: rowerów, lornetek. Do dyspozycji turystów znajduje się tu komputer stacjonarny, dzięki któremu będą mogli nieodpłatnie skorzystać np. z internetu. Ponadto w baszcie można wynająć pomieszczenia (sala konferencyjna). Informacja Turystyczna „Baszta” w Żmigrodzie posiada certyfikat polskiego systemu informacyjnego.

Informacja Turystyczna „BASZTA” w Żmigrodzie
ul. Aleja Zesłańców Sybiru 2, 55-140 Żmigród,

Tel. 71 385 39 31
E-mail: Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript.
Strona internetowa: www.it-zmigrod.pl
Facebook: https://www.facebook.com/baszta.zmigrod/ 

Punkt Informacji Turystycznej czynny jest:

Od 1 października
od poniedziałku do piątku w godz. od 7:00 do 16:30

Soboty, niedziele, świeta: NIECZYNNE

Dolina Baryczy Poleca

W 2016 r. Zespół Pałacowo-Parkowy w Żmigrodzie certyfikowany został znakiem Dolina Baryczy POLECA. Otrzymują go usługi i produkty charakteryzujące się wysoką jakością, dbałością o ekologię i bazujące na lokalnych zasobach, a przede wszystkim wyróżniające podmioty, które współpracują ze sobą polecając się nawzajem, tworząc w ten sposób spójną ofertę turystyczną Doliny Baryczy.

Oferta rekreacyjna oznaczona znakiem Dolina Baryczy Poleca obejmuje możliwość:
• wypożyczenia kajaków na terenie Zespołu Pałacowo-Parkowego w Żmigrodzie na zamkowych stawach (od kwietnia do września w pogodne soboty i niedziele w godz. 11.00 - 17.30) oraz na własne spływy w sezonie lub poza nim. Obiekt dysponuje dwuosobowymi kajakami (12 szt.) wraz z wiosłami i kapokami, przyczepką do transportu kajaków oraz dwiema łodziami wiosłowymi;
• za niewielką odpłatą wypożyczenia rowerów damskich i męskich (górskie i trekkingowe) (5 szt.), w tym kaski i kamizelki odblaskowe na każdy rower.
• wypożyczane są również lornetki i lunety do obserwacji ptactwa na terenie Doliny Baryczy.

Znak Dolina Baryczy Poleca przyznawany jest w każdym roku kalendarzowym. W roku 2022 Informacja Turystyczna "Baszta" Żmigród ponownie została odznaczona znakiem DB Poleca w kategorii "Usługa rekreacyjna". Więcej o znaku Dolina Baryczy Poleca tutaj -> http://www.dbpoleca.barycz.pl/

Park

Ruiny zamku otoczone są romantycznym parkiem, który powstał na przełomie XVIII i XIX wieku na powierzchni mniej więcej piętnastu hektarów, w miejscu zlikwidowanych fortyfikacji ziemnych dawnej twierdzy.

Pozostałości pierwszego parku geometrycznego (istniał w XVIII w.) są jeszcze widoczne na południe od ruin. Natomiast w I poł. XIX wieku, między Baryczą, a jej południowym ramieniem założono park krajobrazowy ze stawem. Do parku prowadził (dziś częściowo zachowany, ale skrócony przez obwodnicę) wał zamkowy, czyli utworzona w 1680 roku i obsadzona drzewami (lipy i kasztany) aleja, która była dostępną dla wszystkich drogą prywatną o długości 1.5 kilometra łączącą zamek ze Żmigrodem. W parku warto zwrócić uwagę na dwa pomniki przyrody: dąb szypułkowy i znajdujący się za nim stary okaz cisa. Obok interesującego starodrzewia, znajduje się tu też zabytkowy żelazny maszt na chorągwie, pochodzący z drugiej połowy XIX wieku, a w południowej części zespołu – dawna oranżeria zbudowana przez C. G. Langhansa z II poł. XVIII w.

Ruiny zamku

Zasadniczym elementem Zespołu Pałacowo-Parkowego są ruiny zamku, który wymieniano w dokumentach po raz pierwszy w 1296 r. Natomiast pierwsza murowana warownia w tym miejscu powstała najprawdopodobniej w XIV w. Obiekt ten posiadał wieżę, mury i fosę. Należał on naprzemiennie do biskupów wrocławskich, książąt oleśnickich oraz stanowił własność rycerską.

W latach 1579 i 1605 zamek trawiły pożary. W okresie wojny trzydziestoletniej został przebudowany na twierdzę. Nowi właściciele obiektu (od 1641 r.)– rodzina von Hatzfeldt – w latach 80. XVII wieku zburzyła jednak fortyfikacje i wzniosła barokowy pałac. Jako pierwszy element barokowej przebudowy wzniesiono w 1683 r. kaplicę pałacową wg projektu włoskiego mistrza budownictwa Carlo Rossi’ego, która poświęcona została św. Georgowi (św. Jerzemu).

Następnie cesarski mistrz budownictwa Christoph Hackner zaprojektował główny korpus pałacu, który powstał w latach 1706-1708. Nowy pałac był dwupiętrową trzyskrzydłową barokową budowlą pokrytą dachem mansardowym. Dach otrzymał wówczas dodatkowo wieżyczkę z otwartą latarnią i barokową kopułą. W środkowej części pałacu znajdowała się duża, bogato wyposażona sala balowa. W dolnej kondygnacji skrzydła wschodniego znajdowała się kancelaria książęca, na górnej pokoje mieszkalne.

Kolejny okres rozbudowy przypadł na lata 1762-1765, kiedy to na polecenie Franza Adriana von Hatzfeldt do barokowego pałacu Hacknera przyłączono 96-metrowe klasycystyczne południowe skrzydło projektowane przez późniejszego dyrektora Królewskiego Wyższego Urzędu Budowlanego w Berlinie Carla Gottharda Langhansa. W środkowej części tego skrzydła znajdowała się sala (znana jako „Wielka Sala” lub „Biała Sala”) na uroczystości z wielką kopułą. Właśnie w niej w 1813 r. ustalono tzw. Protokół Żmigrodzki z planem wojennym walki przeciwko Napoleonowi. Była to letnia część pałacu, a wraz z nią obiekt liczył 130 m długości.

Lata 1874-1875 przyniosły kolejny okres rozbudowy żmigrodzkiego pałacu. Wówczas w tylnej części barokowego pałacu Hacknera dobudowano rząd pokoi tak, że budowla ta mniej więcej podwoiła się. Ponadto, zgodnie z duchem epoki, barokowej fasadzie tego obiektu nadano wystrój neorenesansowy i zbudowano duży hall wejściowy.

Okazała rezydencja Hatzfeldtów została spalona w styczniu 1945 przez armię radziecką, a zniszczone skrzydło południowe rozebrano.

W latach 2007-2008 dokonano renowacji fasady i zabezpieczenia korpusu głównego pałacu, który jest obecnie dostępny jako trwała ruina.

Ruiny zamku po rewitalizacji

Ruiny zamku przed rewitalizacją

Baszta

Najstarszą zachowaną do dziś w całości budowlą zespołu pałacowo-parkowego jest zbudowana w 1560 roku obronna wieża mieszkalna, zwana dziś basztą. Fakt budowy upamiętniono wmurowaniem nad wejściem płyty z piaskowca z herbem rodowym Kurzbachów. W 1642 roku, podczas wojny 30-letniej Szwedzi podwyższyli basztę o jedno piętro. Także i to wydarzenie przypomina tablica (znajdująca się nad poprzednią). W 1707 roku wieżę pokryto dachem namiotowym, który przetrwał do 1837 roku, kiedy to dobudowano jeszcze jedno piętro i basztę pokryto cynową blachą.

Do 1945 roku wieża mieściła archiwum. Był to jeden z największych na Śląsku prywatnych zbiorów dokumentów. Z kolei w piwnicy, ze względu na panującą tam stałą niską temperaturę, zorganizowano magazyn do przechowywania żywności.

Na wieży wisi, odsłonięta w lipcu 1998 roku, tablica upamiętniająca podpisanie tzw. Protokołu żmigrodzkiego w 1813 r.

Po renowacji, przeprowadzonej w 2008 roku, na parterze mieści się punkt informacji turystycznej, na pierwszym piętrze znajduje się sala konferencyjna. Z kolei trzecie piętro zajmuje tzw. Sala rycerska z miejscem na wystawy. Nad nią mieści się apartament hotelowy, a na samej górze – taras widokowy.

Wnętrza Baszty

Podziemia pałacowe